Opis
Widliczka Martenssa Variegata (Selaginella martensii)
Inne nazwy:
frosty fern, spikemoss,
Region pochodzenia:
środkowa Ameryka (Kostaryka, Gwatemala, Panama) i Meksyk
Największe zalety tego gatunku:
- jest rośliną o bardzo prehistorycznej budowie i pochodzeniu, wygląda jak duże mszaki lub pierwotne paprocie, a dzięki swojemu oryginalnemu wyglądowi jest szalenie ciekawa
- ma niezwykle wysokie wymagania wilgotnościowe. Świetnie więc sprawia się w zamkniętych ogrodach w szkle, gdzie panują warunki bardzo wysokiej wilgotności powietrza
- Ma wzniesiony i bardzo charakterystyczny kielichowy pokrój, sadź ją więc w wysokich naczyniach aby wyeksponować jej kształty
- Jej oryginalne liście na końcach wybarwione są na żółtokremowy kolor, stąd nazwa odmiany
- Rośnie umiarkowanie szybko, nie jest ekspansywna w naczyniu gdyż rozrasta się kępowo. Jej wysokość docelowa to ok 15 cm
- Na podstawie liścia wytwarza charakterystyczne bezbarwne korzenie powietrzne czyli języczki, którymi pobiera wodę z podłoża
Praktyczne wskazówki do uprawy:
- Sadź ją w dobrze zdrenowanych naczyniach (z odpowiednio grubą warstwą drenażu, ponieważ nie lubi zalewania korzeni
- Podlewaj tylko miękką, odstaną wodą. Do podlewania nadaje się także woda deszczowa, z filtra, albo przegotowana.
- Jej wymagania temperaturowe są dość wysokie, ale świetnie sprawdzi się w ciepłych wnętrzach. Optimum temperatur do uprawy widliczki Martenssa to 20-25 stC. Nie lubi chłodów, gdyż wtedy hamuje to jej wzrost.
- Sadź ją na kwaśnym podłożu, w towarzystwie paproci, mchów, bluszczy i fittonii.
- Ma niewielkie wymagania świetlne, dlatego świetnie sprawdzi się we wnętrzach mieszkań jako ozdoba ogrodu w szkle
- Zapewnij jej dostatecznie widne miejsce, ale nie może także znajdować się w bezpośrednim działaniu promieni słonecznych. Jeżeli Twoja widliczka blednie, wyciągają się jej liście – oznacza to zbyt mało światła. Jeżeli zaś końcówki liści są przypieczone – oznacza to zbyt dużą ilość światła i zbyt suche powietrze w otoczeniu.
